Skip to content
2434691031_5855216650_o.jpg

Juridisch advies: vertrouwelijkheidsovereenkomsten

  • Catégorie: Legal advice
  • Date de publication: 16 September 2013

Het komt vaak voor dat een klant ons een vertrouwelijkheidsovereenkomst laat tekenen. Dat lijkt allemaal vanzelfsprekend. Dus je tekent, geen enkel probleem. Maar hoe vanzelfsprekend is dit eigenlijk?

Dat je op de borrel bij de buren geen details verspreidt over het nakende collectief ontslag bij grote onderneming “SUPERMARKT” (waar je overbuurvrouw als kassierster werkt) lijkt evident.

Vertrouwelijkheid en diefstal

Maar hoe zit het met de beveiliging van je computer? Je computer kan immers gestolen worden, met als gevolg dat er informatie verspreid wordt die vertrouwelijk of geheim is.

Dit moet benaderd worden via het ons wel bekende beginsel van de ‘goede huisvader’. Wat zou een andere vertaler in dezelfde omstandigheden doen of gedaan hebben?

Ik heb wat zitten grasduinen in rechtspraak (zo vullen advocaten hun dagen). Ik vond een arrest over een wagen die gestolen werd terwijl hij in herstelling was bij de garagist. Diefstal is diefstal, zul je denken. Daar kan de arme garagist toch niets aan doen? De rechter oordeelde nochtans dat de garagist aansprakelijk was omdat hij de nodige voorzorgen diende te nemen om radicaal te beletten dat de sleutels en het voertuig zelf zouden ontstolen worden. De garagist kon niet bewijzen dat het alarmsysteem aangeschakeld en afdoende was. Daarom kon hij de diefstal niet inroepen als overmacht.

Uit deze rechtspraak kan je afleiden dat overmacht wel kan worden ingeroepen als je kan bewijzen dat je zorgvuldig hebt gehandeld.
Heb je jezelf de volgende vragen al eens gesteld?

  • Heb je een beveiligd netwerk?
  • Waar is je computer tijdens je vakantie?
  • Maak je regelmatig back-ups? Waar staan die back-ups?
  • Gebruik je een dropbox?
  • Werk je op een “cloud”?
  • Heb je een USB-stick met confidentiële informatie in je handtas of aan je sleutelhanger?
  • Heb je voldoende virusbescherming? Wat is ‘voldoende’ virusbescherming?
  • Laat je de achterdeur openstaan als je even naar de bakker loopt?
  • Heb je een beveiligde voordeur?
  • Heb je een inbraakalarm?
  • Laat je de kinderen op de computer spelen met hun vriendjes?
  • Is je account beveiligd met een paswoord?
  • Hoe veilig is je paswoord? Is het de naam van je kind?
  • Gebruik je hetzelfde paswoord voor alles?
  • Hou je een lijstje bij van al je paswoorden, en zo ja, waar bewaar je dat lijstje?

Het beginsel van de goede huisvader vereist dat je als professioneel vertaler een en ander met de nodige zorgvuldgheid aanpakt. Van iemand die thuis wat bijverdient met het vouwen van brieven wordt wellicht niet dezelfde zorgvuldigheid verwacht als van een financieel vertaler die gevoelige persberichten vertaalt en voorkennis van zaken op de computer bewaart. Of van een vertaler die vaak opdrachten uitvoert voor het parket in het kader van geheime vooronderzoeken en kennis heeft van een drugbende die op het punt staat opgerold te worden.

Het is niet aan mij om je te zeggen dat je een gepantserde voordeur moet laten installeren, of je laptop naar de bankkluis moet brengen als je met vakantie vertrekt. Het zal uiteindelijk de rechter zijn die oordeelt of je zorgvuldig gehandeld hebt of niet. Als je kunt bewijzen dat je al over deze zaken hebt nagedacht, dan sta je al een pak verder.

Voorzorgsmaatregelen die je contractueel met klanten hebt afgesproken (virusbescherming enz.) moeten uiteraard wel nageleefd worden. Als je je contractueel verbindt en deze verplichting niet nakomt en je, om die reden, informatie verliest, dan ben je – uiteraard – contractueel aansprakelijk.

Wat met documenten die je op voorhand niet te zien krijgt omdat “de inhoud te gevoelig is”?

Wat als achteraf blijkt dat het om illegaal materiaal gaat? Wat als je een geheimhoudingsovereenkomst getekend hebt? Heb je spreekplicht of spreekrecht? Heb je zwijgplicht of zwijgrecht? Ben je verplicht om iets waarvan je denkt dat het illegaal is, te melden aan de politie?

Volgens de website van de FOD justitie ben je als burger wettelijk verplicht om je aan te melden als getuige van misdrijven tegen mensen (bv. een aanval op straat), tegen eigendommen (bv. een diefstal) of tegen de openbare veiligheid (bv. een aanslag).

Maar wat doe je met witwaspraktijken? Of drughandel? Als je twijfelt is het misschien best een advocaat te raadplegen. Zij hebben immers beroepsgeheim dus je kan hen voorleggen wat je wil.

Voor alle duidelijkheid: men kan geen voordeel halen uit een situatie die van in het begin al illegaal was (het “nemo auditur propriam turpitudinem allegans”- beginsel, ja, ik weet het, het is een mondvol. Het betekent “hij die zijn eigen schuld inroept, zal niet gehoord worden”). Als een crimineel schade lijdt omdat jij als vertaler naar de politie bent gestapt, dan kan hij geen schadevergoeding van je vorderen.

Disclaimer: dit is eerstelijnsadvies op basis van beperkte dossierkennis en geen concreet juridisch advies in het kader van een procedure. Wij raden aan om voor de concrete uitwerking in de voorliggende feitelijke situatie verder uw persoonlijke adviseur(s) te raadplegen.